Η Εσωτερική ‘Εννοια του Διαλείμματος

Αναλύοντας την Έννοια ενός διαλείμματος:

1.     Αποσυνδέομαι. 2.    Στέκομαι.

3.     Νιώθω. 4.    Εκφράζομαι.

5.     Συνειδητοποιώ. 6.    Καθαρίζω.

7.     Ολοκληρώνω. 8.    Αναπληρώνω.

9.     Θεραπεύομαι. 10.  Αναπνέω.

Πόσα από τα παραπάνω μπορούμε να πράξουμε;

Ξέρουμε να διακόπτουμε όταν ο εαυτός μας το έχει ανάγκη; Ξέρουμε να βάζουμε στοπ σε εμάς, στους άλλους; Ξέρουμε τα όρια μας;

(Διάλογος συνεδρίας…)

– ΟΚ. Με πείσατε. Σταματώ. Κάνω διάλειμμα. Τώρα τι;

– Πως νιώθετε;

– Τι; Δεν ξέρω πως νιώθω. Ίσως και να έχω καιρό να με ρωτήσω. Βασικά, μπορεί και να ξέρω πως νιώθω, δεν είναι όμως η ώρα του, δεν μπορώ να το διαχειριστώ. Ή μάλλον ξέρω: ΔΕΝ θέλω να νιώσω. Τελεία.

– Γιατί;

– Αν νιώσω, θα έρθει πόλεμος.

– Με ποιόν;

– Με όλους. Με εμένα που με παράτησα έτσι, με εκείνους που το εκμεταλλεύτηκαν.

– Και αν τολμήσετε να πενθήσετε γι’ αυτό;

– Αυτό προϋποθέτει χρόνο.

– Δεν έχετε χρόνο;

– (Σιωπή)…Δεν νομίζω πως θέλω να κάνω χρόνο.

– Τι θα γινόταν αν επιτρέπατε χρόνο στον εαυτό σας για να νιώσει;

– (Γέλια)

– Σας ακούγεται παράξενο;

– Απλώς δεν μπορώ να με φανταστώ να στέκομαι έτσι. Ακίνητη. Γεμάτη. Από όλα αυτά που δεν έχω πει.

– Τι θα γινόταν τότε;

– (Συγκίνηση)

– Θα ήθελα να τα πω. Όλα. (Κλάμα).

– Θα ήθελα να τα ακούσω…

Η έννοια του διαλείμματος στη ζωή μας δυστυχώς έχει χάσει τη σημασία της. Οι διακοπές ηχούν ως πολυτέλεια και ο κόσμος θεωρεί πως ξεκουράζει τη σκέψη του ενδίδοντας σε δραστηριότητες που περισσότερο αλλοιώνουν παρά αναπλάθουν τη συνείδησή του. Η συνείδηση του ανθρώπου θρέφεται από ύπνο, συναισθηματική ξεκούραση, διάβασμα, τέχνη, επαφή με αγαπημένους, επαφή με τη φύση, νοητική ηρεμία…

Πόσα από αυτά έχουμε;

Αποκατάσταση του φυσικού μας ρυθμού μέσα από την ψυχοθεραπεία

Η διαδικασία της ψυχοθεραπείας εισάγει αρχικά ως προϋπόθεση την ένταξη σε ένα συγκεκριμένο ρυθμό. Τα ραντεβού διεξάγονται τακτικά, ίδια ημέρα ίδια ώρα, κάθε βδομάδα. Ο θεραπευτής είναι πάντα εκεί, το ίδιο και ο θεραπευόμενος. Και κάπως έτσι ξεκινά να υφαίνεται το δίχτυ οικειότητας και ασφάλειας που θα αγκαλιάσει αυτή τη νέα σχέση. Κάποια στιγμή όμως, όχι τυχαία θα έλεγα αλλά μάλλον προσχεδιασμένα και απολύτως εσκεμμένα, έρχεται η ώρα των διακοπών. Πάσχα, Χριστούγεννα, καλοκαίρια και εθνικές εορτές, τα διαλείμματα κάνουν πάντα την εμφάνισή τους. Για κάποιους απειλητική, για άλλους άκρως ανακουφιστική. Ποια να είναι άραγε η διαφορά ανάμεσα τους; Γιατί κάποιοι βιώνουν φόβο και όχι ανακούφιση στην ιδέα ενός διαλείμματος;

Αυτό συμβαίνει επειδή το διάλειμμα προϋποθέτει επαφή με τον εαυτό μας και αναγνώριση τόσο των αναγκών μας, όσο και των πραγματικών συνθηκών μας. Στο κενό αυτό αναδύεται η ευκαιρία για ψυχική και σωματική κάθαρση, όπως και για νέες συνειδητοποιήσεις. Ξέρετε τι πρόκληση αποτελεί για κάποιον η προσπάθεια να κάνει χώρο για τον εαυτό του;

Γιατί τόση έμφαση γύρω από το διάλειμμα, ρωτάτε. Ίσως επειδή χωρίς αυτό δεν υφίσταται ζωή. Ζούμε σε μία κοινωνία που έχει ξεχάσει πλέον να αναπνέει. Θυμάται μόνο να εκπνέει στο πέρας κάθε υποχρέωσης και ποτέ της να εισπνέει. Μα τότε πως αλλιώς θα απολαύσουμε τους καρπούς των κόπων μας; Ξέρουμε να απολαμβάνουμε; Μας το επιτρέπουμε; Πως αλλιώς θα αναπληρώσουμε τις δυνάμεις μας; Ξέρουμε πότε έχουμε κουραστεί; Μας το επιτρέπουμε; Πως αλλιώς θα επιθυμήσουμε; Ξέρουμε να επιθυμούμε; Μας το επιτρέπουμε; Πώς αλλιώς θα θεραπευτούμε αν δεν σταθούμε; Ξέρουμε αν υποφέρουμε; Μας το επιτρέπουμε; Και όμως, δεν γνωρίζω κανέναν άρρωστο που να βρήκε την υγεία του χωρίς να ξαποστάσει. Και αν αναρωτιέστε αν είμαστε άρρωστοι, τότε σας απαντώ πως ο ρυθμός που πλέον ακολουθούμε οδηγεί μόνο εκεί. Στην ασθένεια.

Το διάλειμμα που μας αναγκάζει η ψυχοθεραπευτική διαδικασία να πάρουμε αρκετές φορές μέσα στο έτος, αποτελεί την έναρξη της αφύπνισης της συνείδησης μας επάνω στην έννοια του διαλείμματος και την ελπίδα μας να βρούμε τους ρυθμούς που έχουμε χάσει. Αποτελεί την ελπίδα να αναχαιτίσουμε την ψυχική μας υγεία και όχι μόνο, την ελπίδα να αναπνεύσουμε, την ελπίδα να ζήσουμε. Μέσα από τον συμβολισμό του διαλείμματος της θεραπείας, ο άνθρωπος καλείται για πρώτη φορά να παραχωρήσει κάποια μορφή διαλείμματος στον εαυτό του.

Αυτή λοιπόν την δυναμική φέρει η έννοια του διαλείμματος όχι μόνο στη θεραπεία, αλλά και στη ζωή.

Σας εύχομαι λοιπόν από καρδιάς, καλές διακοπές και καλό Πάσχα!